Sandomierski zamek położony na wysokim Wzgórzu Zamkowym, powstał w miejscu grodu
funkcjonującego tu prawdopodobnie od X w. Murowany był wznoszony z fundacji królewskiej
od XIV w. W swojej kronice Janko z Czarnkowa wymienia zamek wzniesiony przez króla
Kazimierza Wielkiego. Z tego czasu mogą pochodzić fundamenty ośmiobocznej wieży stojącej
wówczas w północno - wschodniej części wzgórza. Później rozbudowywany.

W XVI w. uzyskał charakter rezydencji renesansowej według projektu Benedykta
zwanego "Sandomierzaninem". Mistrz Benedykt wniósł między innymi dwukondygnacyjne
krużganki wokół dziedzińca (1520-25, za panowania króla Zygmunta Starego, którego herb
widnieje nad portalem z napisem i datą 1520r.) - podobne prace Mistrz Benedykt wykonał
na Wawelu. W owym czasie sandomierski zamek składał się z 4 skrzydeł obejmujących
arkadowy dziedziniec. Prace na zamku kontynuowano za czasu panowania Zygmunta
Augusta i Stefana Batorego z udziałem wybitnego architekta i rzeźbiarza Santi
Gucciego.